Polecono napisać mi zdanie o kobietach, to gdybym znał się w podobnym temacie. Bynajmniej, myślę, to wcale niestety, zamiast tego wolę..., bardzo ważne bywają pojedyncze piosenki, a je porozmieszczam tuż obok.
A ja mam kilka takich. I pamiętam, będąc dzieckiem, będąc bardzo często, to na wsi, u babci, pamiętam, że stale grało tam radio, jeden kanał, pierwszy, niemal całą dobę. I bawiąc się czy snując w beztrosce około czereśni, dochodziły do mnie pojedyncze piosenki, nuty ich, krople deszczu, choć i pojęcia nie miałem, jaki to tytuł, a często i słowa, więc pozostało dalej nucić ją do swoich poznanych-zebranych. Tak po latach, odnajdując losowo je w radiu, Boże, jak czuć mi tę aurę miejsca. Przy tym czuć tamten zapach, można czytać myśli, a jeśli się skupić, przypomnieć sobie ułożenie nieczytanych książek, dalej zapach, ten sam zapach znowu, i jak wyglądały zabawki. Co do mnie mówiła. I, w każdym razie, to bardzo esencjonalne wspomnienie (https://youtu.be/G4FluV0hFgc).
Mam jeszcze kilka takich. Pamiętam piosenkę ze swoją miłością, a zdaje mi się przy tym, że tak doskonale, iż mógłbym policzyć oddechy. Tę też zachowam dla siebie, choć nigdy nie doceniłem Turnaua z innych jego tworów, mijając je potem przewinięciem palca, i podobnie myśląc, "Połowy z nich nie znam ani w połowie tak dobrze, jak chciałbym poznać, i mniej niż połowę lubię w połowie tak bardzo, jak na to zasługuje.". Hipokryta.
Jest też piosenka związana ze śmiercią, więc taka, przy której wolałbym umierać i w jakiej scenerii, i wróć, która ma brzmieć na pogrzebie, och, to jeszcze inny temat, i że w pośmiertnych rajach, Boże, skroisz pode mnie własną kompozycję. Śmierć z pędzla Malczewskiego nigdy nie stroniła od bycia kobietą, to celem jednomyślności treści.
I jest ich o wiele więcej, choć...
tak czy siak, zbierajmy "swe własne" piosenki. Bo jeśli ktoś o nas kiedykolwiek zapomni, wierzę, te snuć się będą gdzieś dalej, nieświadomy dowód naszej obecności, choćby w cudzysłowie. To choćby nikt nie miał o tym bladego pojęcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz