108.

Swego czasu polecono mi nakreślić krótką rzecz o kulturze. Zaniechałem, ale tylko do tego momentu. Zatem...

...

Pisząc życzenia urodzinowe do poszczególnych osób, załatwiamy sobie to zwiększone prawdopodobieństwo, że niekiedy i nam w pustym tym i ciemnym świecie ktoś je, a choćby z przyzwoitości, odeśle.

To miłe, lecz interesowne, dopominające, czepiające się włosów, jak nietoperz w nocy, wyjące, jak wilki, zepsute, jak to jedno zepsucie kojarzące się z robakami. Ciężkostrawne... Dość.

Grzeczność jest miła. A gdyby nie grzeczność, byłbym zbyt oczywiście transparentny. Okazale nie do zniesienia. Kultura taka jest. Jakby dobrze skrojony garnitur. Kończysz wiązać krawat, pingwinie, i wiesz już, że wyglądasz dobrze, i nawet, o ile wiązać potrafisz, to nawet bez lustra.

Lubię starać się mówić więc ładnie. Uważać na przecinki, nie stronić od odległych kropek. Niedopowiadać oczywistości trzema... Bo kto mnie wtedy rozpozna, ba, ja cały czas, cały czas tak naprawdę mówię o tym samym (Pingwin!), używając tychże samych słów.